سنجش و ارزیابی پایداری زیست محیطی در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره پرومتی (PROMETHEE) مطالعه موردی: روستاهای شهرستان کمیجان

سنجش و ارزیابی یکی از راه‌های قابل قبول برای دست‌یابی به اهداف توسعه پایدار است که می‌تواند به‌عنوان یک ابزار برنامه‌ریزی، اثرات بالقوه زیست‌محیطی را که در نتیجه اجرای پروژه‌های عمرانی و توسعه در مناطق روستایی، پدیدار می‌شوند، شناسایی کند و گزینه‌های منطقی برای حل آن‌ها را انتخاب نماید. هدف از این مقاله سنجش و ارزیابی پایداری زیست‌محیطی با ارائه روشی مناسب و جامع برای انتخاب شاخص‌ها و تکنیک‌های سنجش در سطح روستاهای شهرستان کمیجان می‌باشد. در تحقیق حاضر، جامعه آماری شامل 49 روستا و 7226 خانوار و حجم نمونه در قالب430 نفر بر اساس فرمول کوکران در قالب طبقات جمعیتی روستاها تعیین شد. با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند معیاره و فرایند تحلیل سلسله مراتبیAHP-فازی برای اولویت‌بندی شاخص‌ها اقدام گردید و سپس با کمک تکنیک پرومتی رتبه‌بندی روستاهای مورد نظر در سطح شهرستان کمیجان انجام شد. از آنجا که هدف اصلی تحقیق سنجش و ارزیابی پایداری زیست محیطی در نواحی روستایی می‌باشد، نتایج بدست آمده از گام‌های مختلف مدل* پرومتی نشان می‌دهد که از بین 49 سکونتگاه روستایی در شهرستان کمیجان، روستاهای ولیدآباد، خنجین، علی آباد، اسفندان و سمقاور به ترتیب رتبه‌های اول تا پنجم را به خود اختصاص دادند. آگاهی از وضعیت پایداری زیست محیطی در نواحی روستایی نقش مهمی‌در ارتقای مدیریت و برنامه‌ریزی و  تخصیص بهینه منابع جهت بهبود رفاه ساکنان و حل مشکلات آنها دارد.